Tenniselleboog
Pijnklachten aan de buitenzijde van de elleboog worden in de volksmond al gauw tenniselleboog genoemd. De medische naam hiervoor was altijd "epicondylitis lateralis". "-itis" betekent ontsteking, dus dit veronderstelt een ontsteking van de aanhechting van de polsstrekkers in de elleboog. De spieren die bij de backhand bij het tennissen extra zouden aanspannen.
Met dank aan moderne onderzoeksmethoden (zoals MRI, echografie, etc.) is men er achter gekomen dat de veronderstelde ontsteking zelden aanwezig is. Terwijl het klinisch beeld alle tekenen vertoont. Men heeft hierom de medische term veranderd naar "epicondylalgia", wat zoveel betekent als "elleboogpijn". Men laat hierbij de oorzaak in het midden.
Injecties met ontstekingsremmers zijn niet zinvol als er geen ontsteking is. Een behandeling met de juiste dosering oefeningen en rust is het beste medicijn. Eventueel aangevuld met manuele therapie.
Manuele therapie is mogelijk zinvol als er sprake is van sensitisatie. Hierbij is het zenuwstelsel ontvankelijker voor pijnprikkels, bijvoorbeeld uit het elleboog gebied. Behandeling van de gewrichten van de wervelkolom kunnen pijnvermindering geven.
Met dank aan moderne onderzoeksmethoden (zoals MRI, echografie, etc.) is men er achter gekomen dat de veronderstelde ontsteking zelden aanwezig is. Terwijl het klinisch beeld alle tekenen vertoont. Men heeft hierom de medische term veranderd naar "epicondylalgia", wat zoveel betekent als "elleboogpijn". Men laat hierbij de oorzaak in het midden.
Injecties met ontstekingsremmers zijn niet zinvol als er geen ontsteking is. Een behandeling met de juiste dosering oefeningen en rust is het beste medicijn. Eventueel aangevuld met manuele therapie.
Manuele therapie is mogelijk zinvol als er sprake is van sensitisatie. Hierbij is het zenuwstelsel ontvankelijker voor pijnprikkels, bijvoorbeeld uit het elleboog gebied. Behandeling van de gewrichten van de wervelkolom kunnen pijnvermindering geven.